ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
زمان کوتاه است و زمین گرد . به اندازه نگاهی و آهی .
به کوتاهی آه های برآمده از عمق جان . آه های کشیده و نکشیده . وقتی مه
دنیا چنین کوتاه است چه جای آه کشیدن که می گویند آه . آه افسوس خارانه
زندگی را به تلخی می برد و زمانه را تنگ می کند بر مردمان .
چه جای آه کشیدن است وقتی که اردیبهشت پر گل است و هر گل آدم را یاد یار می اندازد . می دانم می دانم می دانم که دلتنگی هست می دانم که شور بختی هست اما آه چه دردی را درمان می کند . آه کدامین غم سنگین را می کاهد و کدام سوگ را به سرور می رساند . بیگانه باش با آه . آه آه ای جلوه زندگی . . .
تو گلی خوشبو از بهشت خدایی که گلخانه دلم از عطرتو سرشار است
از تبار فاطمه ای وگویی وجود تو را با مهر فاطمه سرشته اند
پس همیشه دعایم کن چراکه دعایت سرمایه فردای من است.
روزت مبارک