بـَـعــد مــَرگــَم بــَر روے ســَنــگــ قـَـبرم
نَـہ نام بنویسیـב ، نـہ نـِشانے
فـَقــط بــنــویسیـב
ایــنــجــا ڪسـے خــوابـیـבهــ
کہ روزے هــِزار بــار مُرבه و زنــבه شــُבه
بـِنـویسـیـב
ایـنجــا قـَــبر یـڪ نــَفــَر نــیســتــ
ایــنــجــا یـڪ تـَن بــہ هـَمراه هــِزاران
آرزویــ زنــבهــ بہ گـــور شـُבهـ خــوابیـבهـ
اصــلا بــنــویــسـیـב
ایــنــجــا ڪسے בفــن شــُבه
ڪہ قــَبـل از زنــבهـ بــوבنش ، مُرבه بــوבه
بــنـویــســیـב
او زِنــבگی نــَڪرد ، او هــَر روز مُـــرב ،
او هــَر لــَحظـہ مــیــان ایــن مـَرבم جــان בاבه
آرے بـــا خــَط בرشتــ بـنـویـسـید:
{اینـجــا یڪـ نـَفــَـر بــَב جــور مـُـرבه}
به آن یک نفر سلام می کنم
و می گویم که ...
مرگ تازه آغاز راه است ...
این همه جمله چه طور رو سنگ قبرت جا میشه. من که وصیت میکنم رو سنگ قبرم بنویسند .تنهاترین تنها منم